Deze prachtige sjaal is van pure pashmina, de intens zachte vacht van de Pashmina-geit. Het neusje van de zalm uit Kasjmir. Als je één keer echte pashmina gevoeld hebt, vergis je je daarna nooit meer met sjaals of kleding die misschien de naam pashmina dragen, maar dat niet zijn.

Uitzonderlijk vakmanschap

Het uitzonderlijke weefwerk van deze sjaal vereist zeer groot vakmanschap. Het fraaie opengewerkte weefwerk dat banen in de sjaal vormt, wordt "jali" genoemd. Mohd, de wever van deze sjaal woont en werkt in een dorp niet ver van Srinagar, de hoofdstad van de regio Kasjmir. Het weven van de extreem dunne pashmina-vacht is een ambacht dat van generatie op generatie wordt doorgegeven.

Het verschil tussen Cashmere en Pashmina

De Pashmina-geit (officieel Changthang) komt alleen voor op plateau's van Ladakh en Tibet, op ruim 4000 meter hoogte in de Himalaya's. De geiten hebben een 'bovenvacht' en een 'ondervacht'. Alleen de wol van de ondervacht van de geit wordt pashmina genoemd. Deze vacht is dik en zacht.
De bovenvacht wordt onder andere voor Cashmere-producten gebruikt, maar Cashmere kan van verschillende soorten geiten afkomstig zijn. En Cashmere kan behalve uit India ook afkomstig zijn van grote fokkerijen in Australië of China. Echte pashmina daarentegen is altijd uit Ladakh of Tibet, van één soort geit afkomstig.

Niet scheren maar kammen

De pashmina-geiten verliezen in het voorjaar (de ruiperiode) van nature hun ondervacht. In de winter groeit deze weer aan. De ondervacht van de pashmina-geit wordt verzameld door de geit te kammen, niet door te scheren. Dit gebeurt door het nomadische volk de Changpa die de hoogvlakten bevolken.